Wenen verkennen

We hebben lekker geslapen en gaan eerst maar eens de ontbijtzaal verkennen. Zoals we gewend zijn van Ibis is het ook nu weer goed. Veel te veel lekkere dingen. Dus niet goed voor de lijn. Maar de verleiding is te groot en we nemen het er lekker van. Met een gevulde maag gaan we weer op pad.

We rijden lekker door, tot Har aangeeft dat er op het dashboard een lampje gaat branden. Hij ziet ook dat de temperatuur oploopt. We hebben geluk, want na 2 km kunnen we al naar een parkeerplaats. Har kijkt onder de motorkap en ziet dat de motor en ziet dat deze bijna kookt. Hij ziet dat de dop van de koelvloeistof er niet meer op zit. Dat is raar. Voor vertrek heeft hij er nog koelvloeistof bij gedaan. Zou hij de dop er niet op gedraaid hebben? Nu al last van Alzheimer light? Waarschijnlijk wel, want de dop ligt op de accu.

Hebben we ruim 1000 km rond gereden met de dop los onder de motorkap. Nou dat is toch even geluk hebben, want waar haal je ineens zo’n dop vandaan.
We hebben nog meer geluk, want op de parkeerplaats is ook een benzinetank. Daar kopen we een liter koelvloeistof. We staan er bij en keken ernaar, want SLURP! Weg alle koelvloeistof.

We kijken samen onder de auto, of het niet direct wegloopt. Nee dat is niet het geval. Ik ga nog een liter kopen. En jawel het is weer slurp en weg. Voor de 3e maal gaat Har een liter vloeistof kopen. En gelukkig is het nu voldoende. Er gaat dus 3 liter bij. Dan was er al heel veel vloeistof weg. Hoe is het mogelijk dat we daar niet eerder iets van gemerkt hebben. Maar wat een geluk dat we direct nieuwe vloeistof konden kopen. Het was niet zo duur, gelukkig (9,90 de liter). We zijn dus bijna 30 euro kwijt voor 3 liter. ;-))Normaal koopt Har 5 liter voor nog geen 15 euro.

Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn blij dat het verholpen is. We checken een paar keer of de dop er nu wel op zit en gaan weer op pad. We zijn echt blij dat we zo snel naar de kant konden. Anders sta je op de vluchtstrook. Wat een geluk hebben we!

Na ongeveer een uur stoppen we om te tanken en om een bakkie te doen. Voor de zekerheid kijken we nog even onder de motorkap. De dop zit er nog op, maar de vloeistof zit toch weer onder het minimum. Voor de zekerheid kopen we nog een fles koelvloeistof. Die kost nu maar 5,20. Hmm dat is wel een verschil. Maar we moeten niet zeuren, tenslotte waren we goed geholpen ;-))

Het restaurant waar we stoppen is super. Ze verkopen er allemaal landproducten en alles ziet er heerlijk uit. Oh wat is het moeilijk om niet ‘uit ons dak te gaan’. Maar we kunnen de verleiding weerstaan en nemen koffie met een plak (heerlijke) cake.

Er hangt een leuke sfeer. Het personeel loopt in traditionele klederdracht en alle etenswaren zijn ambachtelijk bereid. De kippetjes hangen aan het spit en je ziet hoe alles klaargemaakt wordt. Maar we gaan weer verder, want zo komen we nooit in Wenen.

De reis verloopt verder zonder problemen. De koelvloeistof blijft nu goed op pijl. Het hotel is snel gevonden en we zijn klaar om Wenen te gaan verkennen. Har haalt de scooter uit de auto en we kunnen op pad.

In het hotel moesten ze ook wel lachen dat wij zelf onze scooter meegenomen hadden. Als we de garage uit gereden zijn, plaatst Har de Tom Tom er op en we kunnen op pad naar onze eerste bestemming.

We willen het Majolikahaus bekijken. Dat zo’n 1 ½ km van ons hotel verwijdert en ligt dus aardig op de route. Dit huis is één van de mooiste art-nouveaugebouwen gebouwd in 1898 door architect Otto Wagner.

De gevel van het huis is bekleed met tegels waarop rozen, groene bladeren en blauwe bloesem staan afgebeeld.
We hebben het huis snel gevonden en zijn onder de indruk dat het huis nog steeds in deze staat verkeerd. Het is meer dan 100 jaar oud.

Het is echt mooi. Veel mensen maken net als wij foto’s van het huis. Naast dit huis staat nog een huis dat door Wagner ontworpen is. Het is soberder dan het Maolikahaus, maar zeker niet minder mooi.

Dit huis heeft zes verdiepingen en heeft een witgekalkte gevel met vergulde ornamenten. Het is veel rustiger, maar past wel mooi bij het Majolika haus.

We rijden weer verder naar de Nashmarkt. Deze markt begint iedere dag om 06.00 uur en duurt tot 19.30 uur.
Het is een leuke markt. De kramen staan vast op hun plek. Het zijn eigenlijk meer kleine winkeltjes.

Er hangt een heerlijk sfeertje. Lekkere geuren en vooral veel groente, fruit en lekkere kruiden. Het is een lange markt met 2 gangen. Het zijn niet alleen levensmiddelen die verkocht worden. Er zijn ook veel eettentjes en biertapjes.
Na de markt stappen we weer op de scooter en gaan richting het staatsoperagebouw. We moeten wel lachen. We scheuren lekker tussen het verkeer door en kunnen overal de scooter makkelijk kwijt. We vinden het super!
We parkeren dit keer de scooter onder één van de bogen van het staatsoperagebouw.

De staatsopera is een prachtig gebouw en ontzettend groot.
Rondom het gebouw lopen veel mensen in kleding uit de tijd van Mozart en Straus. Zij proberen kaartjes voor concerten te verkopen.

Als we aan de zijkant van het pand lopen, zit er zo’n verkoper op de trap te bellen. Dat is lachen. Oud en nieuw met elkaar verenigd.
Zijn schoenen zijn ook echt uit de tijd van Mozart haha.

Anderen zijn wel helemaal in stijl gekleed. Dat is mooi om te zien. Het geeft de stad een eigen gezicht.

Har die bekijkt het allemaal op zijn gemak.
Deze fontein staat aan de zijkant van het gebouw.
Buiten het gebouw is een hoek afgezet met coniferen en stoelen. Aan het gebouw hangt een groot beeldscherm, zodat men ook buiten kan genieten van een concert.
Net als in iedere stad kom je bijzondere types tegen. Zo maar van een paar mensen wat foto’s.


Dat is nu zo leuk aan een grote stad. Al die verschillende types.




We lopen verder en komen bij de Stephansdom. Deze kerk is in de 13e eeuw gebouwd. In de 14e en 15e eeuw zijn er nog stukken aangebouwd. De muren van de kerk zijn gedeeltelijk schoongemaakt. Als de kerk al helemaal gereinigd zou zijn, dan zag hij er nog mooier uit.

Je kunt helemaal om de kerk heen lopen. Als we iets doorlopen, komen we bij een bekend theehuis
Haas & Haas.
Ik heb hier over gelezen en de sfeer schijnt hier erg leuk te zijn.

Het pand is een voormalig klooster geweest. Het theehuis is gevestigd op de binnenplaats.

We laten deze kans niet voorbij gaan. Je hebt bij de ingang direct een leuk doorkijkje naar het theehuis. We lopen verder en zoeken (na onder de druivenranken door gelopen te zijn) een plekje. Er hangt een leuke sfeer, doordat het beschut is en gezellig is ingericht.

We bestellen een ijskoffie. Als het wordt gebracht loopt het water ons in de mond. Weer heel veel calorieën. Wenen is een slechte stad voor de lijn. Nou daar denken we dan maar even niet aan ;-))

We genieten volop, maar na een tijdje begint het weer te kriebelen en willen we weer verder. Nog even betalen en dan gaan we weer op pad.
Als we om de kerk heen gelopen zijn, zien we allemaal Fiakers staan. We vinden dat als we in Wenen zijn, we toch ook een ritje met de Fiaker moeten maken. Ze staan allemaal netjes opgesteld.

Ze hanteren het systeem First in, First out.
We maken een praatje met de vrouwelijke koetsier en besluiten een ritje te maken.

We nemen plaats in de koets. Dat valt niet tegen. De koets zit heerlijk zacht en veert goed.


De koetsier vertelt tijdens de rit van alles over de bijzondere gebouwen die we tegen komen. Onderweg komen we heel veel Fiakers tegen. Dat is een mooi gezicht.

Het is wel een beetje jammer dat er nog zo veel auto’s door het oude centrum van Wenen rijden. De stad zou nog meer elan hebben als het oude centrum autovrij was.

Ondanks dat is het een geweldige rit.


Toch vind je in de hele stad geen paardenvijg.

Onder de staart van het paard hangt een leren ‘lap’

In die lap zit een emmer. Voor plaatje zie volgende pagina.

Op de standplaats van de Fiakers staan overal afvalbakken, zodat de emmers regelmatig geleegd kunnen worden. Zo blijft de stad keurig schoon.

Na onze rit lopen we weer verder. Al snel worden we aangesproken door een vrouw en zij weet ons kaarten aan te praten voor een concert die avond. Ach eigenlijk hoort dat er ook wel bij.

We hebben nog even wat schroom vanwege onze kleding, maar de vrouw geeft aan dat we er keurig uitzien en makkelijk zo naar de voorstelling kunnen. Het lijkt ons ook wel leuk. De vrouw mag ons de kaarten tegen een goedkoper tarief aanbieden en we gaan overstag. En we zijn op weg naar de concertzaal. Tijdens het concert worden werken van Straus en Bach gespeeld. We zijn benieuwd.

Na ongeveer 10 minuten zijn we bij de zaal en kunnen we naar binnen. We hebben kaarten gekocht voor de 2e ring en we mogen zelf uitzoeken waar we gaan zitten. Maar als we binnen komen, worden we naar een plek geleid. We geven aan dat we van de vrouw gehoord hebben dat we zelf uit mogen kiezen.

De man is onverbiddelijk en we gaan ‘gedwee’ zitten. De zaal is nog redelijk leeg, maar we kunnen wel zien dat we bijna aan het einde zitten van de 2e ring. Eigenlijk wel zonde, want voor aanzienlijk minder geld hadden we op de 3e ring kunnen zitten. Even later komt er nog een stel en die geven bij de man hetzelfde aan als wij. Ook zij kunnen niet kiezen. De twee nemen naast ons plaats.

Zij blijken uit Singapore te komen. Hun kinderen zijn een week in Barcelona en volgen een training tennis. Het stel is zeven weken op reis met hun kinderen. Hiervoor zijn zij naar Praag geweest. We krijgen direct foto’s van Praag te zien, als we vertellen dat wij hier ook naar toe gaan. Leuk dat je direct zo aan de praat raakt met onbekenden.

De zaal begint nu aardig vol te lopen. Even later komt de man van de concertzaal naar ons toe en geeft aan dat we naar voren mogen. Ook de mensen uit Singapore mogen naar voren. Nu zitten we ineens aan het eind van de 1e ring. Har krijgt nog een vriendschappelijk klopje op zijn schouder. Nou dat is toch wel weer leuk.


Het orkest neemt plaats en zonder dat er een dirigent voor staat spelen ze de sterren van de hemel. Het zijn allemaal bekende nummers en het wordt erg goed gespeeld.

Even later komt er nog een kleine balletvoorstelling bij. Dan weer speelt het salonorkest alleen en dan weer komt er een operazangeres of operazanger bij.
Vooral de operazanger brengt het met veel humor. Hij zingt Figaro en heeft geen microfoon nodig. Wat kan die man zingen.

En zo herhaalt het zich verschillende malen. We vinden het echt heel erg leuk. Wie had dit ooit van ons gedacht ;-))
We genieten met volle teugen. Maar aan alles komt een eind en even later moeten we de scooter weer op gaan zoeken. We hebben door het oude centrum ‘gezworven’ en na wat zoeken op de kaart, blijkt dat de scooter relatief dichtbij staat. Dat is een mooie meevaller. We zijn wel benieuwd of hij er nog staat. Hij staat alleen op het stuurslot. Toen we hem neerzette stond er niet 1 motor of scooter met een zware ketting vast. Om die reden hebben wij het ook niet gedaan. Maar nu vinden we het eigenlijk wel een beetje spannend.
Als we vlak bij het operagebouw zijn, zien we dat deze prachtig uitgelicht wordt. Weer even tijd voor een foto ;-))
Mooi hè
We hadden verwacht dat alleen onze scooter er nog zou staan, maar dat blijkt niet zo. Er staan nog heel veel scooters en motoren. En allemaal alleen op het stuurslot. Dat hoef je in Rotterdam echt niet te proberen.
Mooi hè dat dit nog kan.
We zijn weer klaar voor vertrek. We vinden het echt leuk om met de scooter door Wenen te rijden.

Geen parkeerproblemen en je rijdt bijna overal tot vlak voor de deur. Geweldig ;-)) Ook als het donker is, is Wenen een mooie stad.

En met de Tom Tom, vinden we zonder veel problemen ons hotel weer. We worden wel lui op deze manier. Echt denken is er niet meer bij. Al moet je wel goed op blijven letten natuurlijk. We rijden de scooter weer de garage in en parkeren hem achter de Kangoo. We gaan naar onze kamer en zijn eigenlijk best wel moe. We zijn vanmorgen vroeg opgestaan en de hele dag in ‘touw’ geweest. Maar we vonden het een super dag. We werpen nog een laatste blik uit ons raam.

Het gebouw tegenover ons hotel wordt ook mooi uitgelicht. Dat is een mooi beeld om de dag mee af te sluiten. Welterusten en morgen gezond weer op.